Fin del Mundo (tevens het einde van de reis)

16 december 2014 - Ushuaia, Argentinië

Beste vrienden , volgers en familie,

Hierbij het laatste verslag van deze reis. De twee slot etappes. Hellaas is de reis niet geëindigd zoals je graag zou willen, met een ongeluk. Gelukkig viel de schade achteraf mee. Maar daarover hieronder meer.

Voor nu; Ik heb Ushuaia gehaald, de hele trip gefietst, als derde geeindigd en ook vele mooie momenten beleeft. Dit geld voor de natuur schoon maar ook emotioneel. Het einde van een 4 ½ maand fietsen door Zuid-Amerika wordt hiermee afgesloten. Een ervaring voor het leven rijker.

Verder wil iedereen nog bedanken voor de vele leuke reactie op de blog. Dit was voor mij altijd een opsteker om te lezen.

Op naar de hereniging met mijn familie en een leuke trip in Peru.

 

Met hartelijke groet Joost

 

2014-12-13 Rio Grande-Tolhuin

Lengte 123km

Hoogte meters 622mtr.

 

De een na laatste etappe begint goed. Het hotel heeft een lekker ontbijtje klaar staan met vers brood, croissants en jus d’orange. Waar geen rekening wordt gehouden dat zo’n 25 hongerige fietsers wel we twee ontbijtjes per persoon op kunnen. Het buffet was binnen no time dan ook leeg. Gelukkig is er altijd nog wat voorraad in de trucks en kon iedereen toch met een volle maag vertrekken. Rob, mr bike dreams, vroeg tijdens het ontbijt of  ik intresse had om een D-tour mee te fietsen. Dit is een afwijking van de normale route. Hier had ik wel oren naar omdat deze meestal over landelijker, rustige wegen gaan. De vorige D-tour leverde ook mooie momenten op dus de keus is zo gemaakt. Hiervoor moest ik dan wel de laaste race dag voor laten schieten maar dat vind ik verder geen probleem.

Na de het start schot (de inmiddels beroemde worden van Rob; Vamos) vertrekt het peleton. Onze afslag voor de D-tour zou pas naar een kilometer of 15 verderop liggen. We worden geconfronteerd met een harde tegenwind. Maar wat schetst mijn verbazing dat Rob met racen begint en flink aan de boom schut. Na een kilometer of 5 blijven alleen de sterke wind rijders over. Vervolgens krijg ik er ook zin en rammel ook nog ff door en wat blijkt blijven we met zijn drieeen over (James, Jan en ik). Rob ligt er ook af en ik heb geen idee waar de afslag ligt dus na wat denken besluit ik dan toch maar mee te racen. Het track van vandaag is voor mij gemaakt ligt glooiend met uiteindelijk flink wat zij-wind. We fietsen langs de oceaan waar de zon lekker en mooi op spiegeld. Na een een kilometer of 30 tijdens een licht aflopend berg en met wind rij ik mijn collegea’s er af en arriveer als eerste bij de luch. Etappe winst nummer 20 is binnen.

lunch plaats

De lunch plaats

 

Bij de lunch wacht ik op Michelle om samen de middag etappe te voltooien. Ongeveer 30 kilometer voor het einde slaat het noodlot toe. Michelle rijd schuin achter mijn (licht uit de wind) maar wel aan de kant waar de auto’s passeren. Ze wordt vol van achteren aangereden door een auto.

kapotte fiets

De fietst van Michelle na het ongeluk

 

Alles gaat in een flits, het enige wat ik me herinner is dat ik optild wordt en vervolgens mezelf terug vind op het asfalt. Ik kijk om heen en zie Michelle kermend van de pijn op het wegdek liggen. Vervolgens zie de ravage van de fiets. Ik check mezelf en merk dat ik behoudens wat schrammetjes niets heb. Dan snel Michelle om te kijken wat die voor lichamelijke schade heeft. Dat ziet er niet best uit. Na een scan op gebroken botten (die waren er zo snel niet te vinden) breng ik haar naar de zijkant van de weg. Daar zitten we samen van de schrik te bekomen als Gunter aan komt fietsen en aan de andere kant van de weg stopt een pick die de stofwolk van het ongeluk hebben gezien. Na kort overleg gaat Michelle mee met de pick up samen met Gunter om de nodige scans van de botten te doen en de wonden te laten verzorgen.

Ik de tocht vervolgen en fiets zo hard als mogelijk naar Tolhuin om daar bijstand te verlenen in het ziekenhuis. Uit de scans blijkt dat alle botten heel zijn en wat overblijft zijn ontzettend veel enorme bloed uitstortingen. Annalot is inmiddels ook gearriveerd en geeft medische bijstand. Na wat overleg is al snel duidelijk dat in de tent slapen geen optie is dus zoeken we een appartement om de nacht door te komen. Ondertussen nog met Walter een politie verklaring te regelen maar dat kon alleen maar als Michelle zelf er bij was. Dit wordt morgen dan weer eerste werk. Wat een een dag en dat alles na 10.500km gefietst te hebben op de voorlaatste dag.

 

 

2014-12-14 Tolhuin-Ushuaia

Lengte 97km

Hoogte meters 1060mtr.

 

De dag van vandaag begint anders dan alle anderen dagen aangezien we in een appartement wakker worden (Annelot, Maarten, Michelle en ik). De nacht is redelijk rustig verlopen door de pijnstillers die geslikt zijn. De ochtend begint met een bezoek aan het ziekenhuis waar de medische verklaring voor de verzekering geschreven wordt. Tevens worden haar wonden nog een keer verzorgt. Vervolgens naar de politie om daar een verklaring af te leggen en een officieel rapport te krijgen. De rest van de bikers is inmidels van het kamp vertrokken.

Ik vertrek een uutje of wat later. Maar dat is niet zo’n probleem kan ik de spanningen van de laaste uren er mooi ff uitfietsen. Ga dus lekker van start maar merk dat ik gisteren toch wel veel gegeven heb. Eerst racen en daarna als een dolle naar het ziekenhuis gaat niet in de koude kleren zitten. De stage is weer net wat anders als alle andere in Patagonie. Er is weinig wind door de bossen waar doorheen gefietst word. Verder keren de meren en de bergen met besneeuwde toppen weer terug.

 

Zo maar een uizichtje

Zomaar een uitzichtje

 

Na een kilometer of 80 is het lunch en vanaf daar gaan we verder als groep om zo de finish in Ushuaia te halen. De laaste 30 kilometer worden we nog begeleid door de politie en en onze eigen Walter op de truck.

De begeleiding

De begeleiding van Walter en de politie

 

Zo komen we kletsend en toch ook wel met een brok in de keel aan bij het begin van Ushuaia. Nog een keer allemaal verzamelen en veel foto’s schieten. Verders een traantje weg pinken. Mijn maatje van de afgelopen weken is er niet bij, de tocht zit er, terug naar het normale leven, hereeniging met de familie. Noem het allemaal maar op. De emoties lopen op.

yes, we zijn er

Yes, ik ben er

 

De laatse kilometers worden geslecht en de finish wordt bereikt. De feestelijkheden kunnen beginnen onder het genot van een drankje en een hapje. Er wordt wat gekletst en de prijzen voor de racers worden uitgereikt. Natuurlijk nog de nodig foto’s bij het beroemde bord en de tocht zit er op.

 

Op naar de familie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Fin del mundoik en michelle

Het beroemde bord; Fin del mundo, ikzelf en samen met Michelle

 

de Finish

De finish, yess na 4 1/2 maand

 

het poduim

Het podium; Alfred, James en .........ik zei de gek

Foto’s

6 Reacties

  1. Bram en Elly:
    16 december 2014
    Joost, proficiat met de 3e plek. Wat ontzettend goed gedaan!!!
    Het was leuk om al je fietsverhalen te lezen en de foto's te zien.
    Ga nu nog maar een paar weken lekker vakantie vieren samen met Anita, Luuk en Joep. En dan zien we je begin 2015 wel weer bij de voetbal. Dan zal het vast weer wat beter gaan met de E1 als jij weer terug bent. Fijne Feestdagen.
  2. Harry, Marina en Lucas van Gorkom:
    17 december 2014
    Proficiat Joost, met het volbrengen van deze tocht! Je mag trots zijn op jezelf, maar ook op Anita die thuis alles op rolletjes heeft laten draaien. Geniet samen met je gezin van de vakantie. Fijne Kerst en en een supermooi 2015!
  3. Harry Gubbels:
    17 december 2014
    Hoi Joost , proficiat met je prestatie , niet alleen de derde plek maar zo wie zo het volbrengen van deze monster tocht. Een ervaring voor het leven en zoals zo vaak , het venijn zat hem in de staart. Leuk , de foto's in het groene shirt. Ik zal er een uitprinten en een plekje geven op onze onze wall of fame....
    Nu afkicken...... en genieten van de laatste weken daarmet je gezin.
    Tot later , tot in Helvoirt.
    Fijne feestdagen.
  4. Frans en Dini:
    18 december 2014
    Hoi Joost,
    Toch nog even schrikken als wij je verslag lezen. Inmiddels ben je met Anita, Luuk en Joep weer samen.
    Op de eerste plaats: Proficiat Joost met het behalen van je 11.000 km. door weer en wind, door hoogten en diepten (letterlijk en figuurlijk) en gelukkig heelhuids ! aangekomen.
    Een ervaring rijker. "Dromen durven doen" was je motto.
    Dat heb je met de hulp van je gezin en je medefietsgenoten
    waar gemaakt.
    Op de tweede plaats: geniet daarom samen van je vakantie want ze hebben je gemist en wij ook.
    Groetjes en tot 30 december 2014.
  5. Monique remmers:
    18 december 2014
    Beste Joost,

    Leuk om jouw verhaal elke keer te lezen. Wat goed dat je het gehaald hebt en dat je nu lekker bij Anita en de kids bent. Veel plezier en tot snel weer in Helvoirt. Groetjes, Rob/mo/lars en finn
  6. Antoinette:
    20 december 2014
    proficiat