Veranderingen in Argentinie

Beste vrienden, volgers en supports

Hierbij weer een verslag. Het tweede vanuit Argentinië. Gezondheid en conditie is op dit moment nog steeds buitengewoon. We gaan verder vanuit Salta met een gereduceerde groep, 8 bikers hebben ons verlaten, waaronder mijn maatje Patrick, en zijn dus richting hun home landen. Verder staan er veel lange etappes op het programma. De leefwijze in Argentinië is compleet anders dan gewend; siesta van 15uur tot 18uur en diner vanaf 20uur. Dit is weer ff wennen, zeker als je weer vroeg met fietsen begint.

2014-10-16 Salta –Quebrada

Lengte 96km

Hoogte meters 519mtr.

De eerste etappe zonder de 8 die ons verlaten hebben. Aangezien er een rustdag is geweest, kunnen een aantal mensen terug vanuit hotels voor het ontbijt. Deze hadden hotels geboekt omdat de camping niet aan de volwachtingen voldeed. Te primitief, geen goede was gelegenheden, lawaarige omgeving etc. Ik zelf ben ook niet geheel fit. Gebroken nacht door het wegbrengen van Patrick naar het vliegveld, de volgende dag te lang in de stad blijven hangen en net iets te veel gedronken. Je merkt dat je geen 30 meer bent en dat allemaal ongestraft kunt doen. De sfeer onder het ontbijt is ook wat sombertjes. Er zit niet zoveel engergie in de groep, moeten denk ik wennen aan de nieuwe samenstelling in combinatie met vooruitzicht dat we voorlopig alleen maar campings krijgen.

Etappe is verder niet noemenswaardig. Geen mooie uitzichten, geen timing. Toch werd het nog zwaar door de hitte. De garmins meten temperaturen tot 44 graden!!!! Dit in combinatie met een zeer warme wind die de haren, bij wijze van spreken, van je armen afschroeit.

In de loop van de middag arriveren we in een bush kamp. Gelukkig is er wat schaduw waar iedereen als een hoop mieren zijn tentje neer plant. Ik hoor dat er een douche is, kan dit bijna niet geloven en ga het checken. En ja hoor er kan gedoucht worden; op een bush kamp, wat een luxe. Tegen de avond maak ik daar gebruik van en ga schoon mijn bedje in. Op dat moment is het nog steeds een graad of 25.

2014-10-17 Quebrada –Cafayate

Lengte 94km

Hoogte meters 940mtr.

De etappe van vandaag voert door een schitterende canyon. Alles rood gekleurd met twee hoogtepunten er in. Geen timing dus een foto etappe dag.

De eerste stop is bij El Cargante del Diablo, de duivels keel.

Foto van de duivels keel samen met Rien

Er was nog een canyon 700 meter verderop de weg en deze wordt  een natuurlijk amfitheater genoemd, als je de vormen ziet begrijp je waarom.

Foto amfitheater met  een ander maatje, m'n fiets

De weg slingert verder en uiteindelijk fietsen we uit de canyon door een schitterend rivieren landschap met diverse wijngaarden in en aan de rivierbeddingen.

Rivieren uitzicht

We eindigen op een terrasje in Cafayate waar lekker ijs wordt gegeten. Ik blijf tot lang in de avond op de terrassen hangen en mis zelfs het diner van bike-dreams. Dacht samen met Rien en Knut een lekkere steak te gaan eten maar dat viel niet goed uit. Ook in Argentinië blijkt er veel kwaliteitsverschil tussen de restaurants te bestaan.

2014-10-18 Cafayate - Santa Maria

Lengte 78km

Hoogte meters 486mtr

Vandaag racedag. Er staat een halve dag timing op het programma en ik besluit me vandaag maar eens uit te sloven. Dit betekent gassen op de MTB. Timing is tot aan de pauze en dat betekent een kilometer of 50 planken. Er ontstaat al snel een kopgroep met de sterke renners van dit moment; Rob, Rien en ikzelf. Zeker Rob (Mr bike dreams) is een verrassing omdat hij eigenlijk nooit mee raced. Hij probeert diverse demarrages te plaatsen maar deze houden geen stand en kunnen makkelijk gepareerd worden door Rien of mij. We eindigen dan ook met zijn drieën bij de lunch en hebben weer een etappe overwinning op zak!

De dinner truck staat bij de afslag naar de Quilmes Ruines. Een pad van 5 kilometers unpaved, en met wasbordjes, gaat naar deze Ruines.

Het kost $ 20 peso's om binnen te komen. Deze site is gebouwd door de Quilmes indianen (ook de naam van een Argentijnse biertje) en wordt gesierd door de mooie en grote cactussen die er staan.

Na dit bezoek fietsen we de etappe rustig uit naar de volgende camping.

Ruïne en cactussen; wat is mooier, indrukwekkender?

2014-10-19 Santa Maria – Hualfin

Lengte 122km

Hoogte meters 680mtr

Gisteren bleek er naast de campsite een concert te zijn. Dit kan Joost niet voorbij laten gaan en heb dat dan ook bezocht. Dit concert ging ongeveer als volgt. Tot half twaalf worden er video clips gedraaid op een enorm scherm. Hierna kwam er een folkloristische bend. Uiteraard staan er biertentjes bij. Ook de lokale frietboer was aan het bakken. Heb samen met Ellen de kok van een paar lekkere biertjes en wat friet genoten. Dit maakte wel dat ik pas om een uurtje of een in de nacht naar bed ging.

Indruk van het concert

De dag begint toch weer om 7 uur met het gebruikelijke ontbijt van muesli en een broodje en dat valt niet mee dan. Lekker gaar begin ik aan de etappe. We vormen een peletonnetje en trappen deze etappe op ons gemak weg.

Vanavond is het  bushcamp op 3 km van het dorp Hualfin bij enkele warmwaterbronnen. De laatste 3 km van de rit was prachtig; zand, grind en reusachtige rode bergen. De bron wordt geleid naar enkele huisjes waar je onder het warme water de dag van je af kunt spoelen. Na het diner loop ik nog de bijbehorende canyon in met team Norway en dan is de energie voor deze dag weer op.

De canyon bij de warmwaterbron

2014-10-20 Hualfin -San Blas

Lengte 160km

Hoogte meters 598mtr.

Een van de langste etappes van deze tocht. 160 kilometer over de pampas van Argentinië. Gevreesd werd voor de wind, die zou deze tocht tot een hel maken. Er werd besloten om dan vroeg te vertrekken (=6 uur ontbijt en om 7 uur vertrekken).

Er is wel timing maar heb zeker gezien de inspanning van laatste dagen geen inspiratie om me in te spannen. We vormen weer een peletonnetje  en na een kilometer of 40 gaan we pauzeren in een dorpje met een lekkere cappuccino erbij.

Foto van het pelletonnetje

Vervolgens volgen lunch en een extra cola pauze elkaar op en eindigen we zo weer op de camping. Deze is echter nog maar half open. Geen stromend water, dus geen douche en toilet. Lijkt meer op een bush kamp op deze manier. Gelukkig stroomt er een beekje langs de camping waar ik het zweet en stof van deze dag lekker van me afspoel. Na het opzetten van de tent nog een openstaande weddenschap van eerder deze week ge-ind; een flesje wijn verdiend en deze wordt dus opgedronken met Michelle.

2014-10-21 San Blas – Chilecito

Lengte 120km

Hoogte meters 842mtr

Laatste etappe voor de rustdag alweer. Met een halve timing. Rien en ik kijken elkaar aan en weten genoeg voor deze ochtend. We gaan er nog een keer voor. Vanaf de start trappen we lekker door en tot onze verbazing zie we alleen Lucho de fietsenmaker aansluiten. Verder geen klassement rijders te zien!! Zijn we zo hard van start gegaan? Of zijn we zo sterk? Mijn benen willen niet zo vandaag en ik heb moeite genoeg om Rien bij te houden. Kan wat kopwerk en ondersteuning bieden m.n. met de lichte afdalingen. Lucho wordt al snel gelost en met zijn tweeën fietsen we naar de lunch toe. Daar blijkt dat het toch wel lekker ging. De rest komt binnen na een kwartiertje of wat. Dit betekent dat de teller op 7 overwinningen staat.

Na de lunch gaan Ellen de kok en Annelot de doktor een keer mee fietsen.

De kok en de doktor op de fiets

Rien en ik fietsen lekker mee en zo gaan we op naar de rustdag. Chilecito is een leuk klein plaatsje, groot nadeel deze keer is dat het appartement op een kilometer of twee buiten het centrum ligt. Niet fijn als je wilt skypen. Moet je na 120km meteen weer in de beugels. Tja, het leven van een biker gaat niet over rozen....